sussana yahu

Böyle diyorlar, son günlerde karşılaştığım bazı kişiler. Sus otur sana mı kaldı,ne lüzum var fikrini beyan ediyorsun, sus otur karışma, dalganı geç, manzara seyret, karnını doyur, kahkaha at, müzik dinle, kimseler duymadan bol keseden at, yeter ki sus otur, nasıl olsa her şey olacağına varır.....
Hmmm, ee ne yapayım, susayım konuşmayayım hatta düşünmeyeyim. Üstelik birileri konuşurken, düşünürken, kalmayıp yürürken hatta üsküdarı geçerken.
Ben bildiğimi söylemezsem ben olabilirmiyim.
Bildiğimi hak, hukuk çerçevesinde, kimseye hakaret etmeden, ahlaki sınırlar içerisinde, memleketimiz yasaları dahilinde ve evrensel ahlak kurallarına uygun olarak beyan etmenin ne gibi bir suçu olabilir. Bazı fikirlerim muhalif olabilir, kimsi ise hemfikir, yani asi veya yalaka mı yapar beni, yooo bunlar benim şahsi fikirlerim birkaç kişi okur, okumaz, ne edebi değeri var ne de birilerini kışkırtır.....

Sonra aklıma şu geldi, tabii bizde böyle bir idare yok tenzih ederim .....

Nazi Almanyası’nda papaz Martin Niemöller’in günlüğünden: “Önce sosyalistleri topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü ben sosyalist değildim. Sonra sendikacıları topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü sendikacı değildim. Sonra Yahudileri topladılar, sesimi çıkarmadım; çünkü Yahudi değildim. Sonra beni almaya geldiler; benim için sesini çıkaracak kimse kalmamıştı.”

Kalın sağlıcakla, taraf veya muhalif fikirlerinizi hep söyleyin, yeterki taraf fikirleriniz size rant, yada muhalif fikirleriniz zindan oalrak geri dönmesin......