gene terör ile ilgili

Dünkü yazımda da bahsettiğim gibi, dün alçakça katledilmiş süt kuzularının, anne olamamış kadınların, çocukların, kadın erkek insanların, bu yaşamdan koparılışlarının töreni var idi. Yolları ışık olsun haketmedikleri şekilde hoyratça koparıldılar bu dünyadan, hele o doğmamış bebek beni zaten yaralı olduğum bu günlerde daha da kederlendirdi.

Şimdi başka bir noktadan bakalım, dikkat ettiniz mi seversiniz-sevmezsiniz ama tek bir gerçek lider vardı ortada o da başbakan, efendi gibi kıyafeti, kravatı, dik duruşu ile tabutu sırtlaması, oradaki bir babaya sarılışı onu gerçekten de çok içten olarak yanaklarından öpüşü, surat ifadesi ile adam gibi durdu orada. Bir parti başkanı değil, toplumun ona yüklediği sorumlulukla bir başbakan olarak oradaydı, hani hep şikayetle bahsedttiğim tavırları hiç yoktu, şefkat ve dirayetle orada durdu, aferin, halk bunu ister....

Peki bu tören yanlızca hükümet eden partinin yandaşlarının töreni mi idi, yooo muhakkak orada da başka partilerden olan ölü yakınları da vardı, peki bu partilerin genel başkanları neredeydi, allan bilir. Biri törende mevcuttu, mecliste tek kişi ile bulunan TBP, ya diğerleri, arkadaş millet karşısında lider ister, arkasından yürümek, kendi hakkını koruyacak adam ister, hele bu gibi travmatik ortamlarda. CHP genel başlanı oraya birkaç saat önce gitmiş olmasına rağmen cenazede oralarda değildi. Neden ?????

Oysa TV'ye bakarken görmek istediğim şu idi, Başbakan, herkesi davet eder, kendi uçağı ile getirir ve orada hepsi kolkola durulardı. Biri yapmadı diğerlerinin aklına mı gelmedi, yoksa Ben'im Sen'sin hallerinden mi. Hangi siyasi farklı görüş memleketin canının yandığı bir ortamda birbiri ile birlikte saf tutmaya engel olabilir. Orada anasının karnında doğmamış bir bebek yatarken hangi siyasi düşünceler yumağı, orada olmamayı düşündürebilir. Pes doğrusu.

Ben yarım asırlık hayatımda böyle şeyleri çok gördüm, bu gibi uyumsuz hallerin memleketi nelere sürüklediğini de. Bizden olanlar ve olmayanlar yaratmanın cefasını bu millet çok çekti. Mederes'in "Vatan cephesini" biliriz, bizzat şahit olduklarımın içinde, uzlaşmaz Demirel'in 12 martta memleketi getirdiği durumu yaşadım, sonrasında bir türlü kibirlerini kırıp başbaşa konuşamayan Demirel ve Ecevit'in esaeri olan 12 eylül'ü . Arada Demirel ile Özal kavgalarını. Sonra yakın zamanda artık esameleri okunmayan Çiller ve Mesut Yılmaz vak'alarını. Bir hükümette olup ta bir türlü bunu beceremeyen Ecevit- Devlet Bahçeli kavgasının getirdiği kriz ve sonrasındaki gereksiz seçim ile AKP'nin iktidar oluşunu. Yani diyeceğim hiç bir işe yaramadı.

Sonra Başbakan'a ve ona oy verenlere kızmayalım, işte karşılarında ( severiz sevmeyiz) adam gibi bir lider onlara gayet de güzel hitap ediyor.

Ya diğerleri????

Devir sükünet ve uzlaşma devridir, zira konu memleketin bekasıdır. Aklımızı başımıza almanın zamanı geçmektedir. Akıllıca uzlaşma, sanılanın aksine insana mağlubiyet değil büyüklük verir, halk görür asla kör değildir, unutmayalım bu halk bir Mustafa Kemal yaratmış ve onun arkasında dimdik durmuş bir halktır.