Yer : Avrupanın en fakir ülkesi Macaristan, Budapeşte
Tarih : bu mayıs,
Mekan: şehrin orta yerlerinde minik bir park,
Zaman : öğle saatleri
Sıradan bir günün öğlen saatlerinde şıklık, zerafet, kendine güven, birey oluş, Avrupalılık ....
Yorum sizin...
5 yorum:
Ama Sevgili,
Neden öyle diyorsun ki..bizim de parklarımız var..camii yapalım nidaları arasında yok olmaya yüz tutan..güzel insanlarımız var..şapka modelleri biraz değişik belki..hafif at gözlüğü gibi..ama var mı var..kendide güven desen o da yerinde..eee?
Sevgili aaaaa eveeeeet ayni ksynim
Kaynim
Ersin Abi'cim,
O kadar üzülüyorum ki böyle şeyler okudukça.
Biz neden hep kendimizi onlarla kıyaslıyoruz, neden başkalarına özenmekten kendimizi sevecek, kendi güzelliklerimizi görecek fırsat bulamıyoruz diyemediğim için üzülüyorum. Çocukken, aklım bu tip konuları yeni yeni idrak etmeye başladığında düşünebilirdim.
Ama artık bu şekilde toz pembe düşünemeyecek kadar eriyor aklım. Ne yazık, böyle düşünemiyorum, iyimser olamıyorum çünkü hergün daha da çok görüyorum ki Tanya'nın dediği gibi, bizim gözlüklerimiz, şapkalarımız, elbiselerimiz daha farklı...
Yazılarınızı özlemişim... Daha çok yazın, daha da çok yazın..
tubikciğim,
inanki şeyler yanlız şapka, elbise ile sınırlı değil...
Bak bu kadıncağız, 80 yaşlarında olsa gerek, demekki 1920 lerin sonu ile 1930 ların başında doğmuş, yaklaşık 15-16 yıl sonra memleketi komünist idareye girmiş taa ki 1989 a kadar bu da onun en verimli çağlarının bir baskı rejimi içinde yaşanmış olduğunu gösterir. ezik olması lazındır yani 2.dünya savaşı yaşamış komünizm yaşamış biri daha ezik olabilir mi insan... oysa ki o dimdik duruyor hayata kendinden çalınanlara herşeye rağmen bir fert olabilmiş. mahalle baskısı, koca baskısı, dinsel yasakları falan yok, bir bahar çiçeği gibi .. ne mutlu ona...
Yorum Gönder