Supertramp

Dün Roger Hodgson konserine gittik. Sevgili benim doğum günümü en az bir haftalık programlarla kutlar, şu bendeki şansa bakın ( lütfen maşallah diyip tahtalara vurun)...Kutlamalar bu defa konser ile başladı Sağol sevgili.

Konserde baktım da, benim yaş grubum gelmiş, hani o 70'lerin ortalarında genç olup ta Supertramp' dinleyenler ekibi eh hala yakışıklıyız ( yalan), saçlarda hafif bir kırlaşmalar ( yalan beyazlaşme ve kelleşmeler), biraz kiloluluk ( yalaaaan herkez beline sarıp durmuş yağları ) ama heyecan aynı, müzik sevgisi aynı, coşku aynı. Elbette gençler de katılmıştı. Bir kısım arkada duran izleyici herhalde normal hayatta hiç hiç muhabbet etmediklerinden olsa bayağı derin sohbet ettiler sanki partiye gelmişler de, teypte müzik çalıyor. Ne güzeldi .

Supertramp'in elemanı Roger hala aynı sesiyle gencecik gibi. tekbaşına tüm sahnede, kah iki adet gitarıyla, kah klavyesi ile, kah piyanosu ile. İnanılmaz bir performans gösterdi. Aslında bol davullu zıplamalar bekleyenler biraz daraldı ama, Roger ve arada bir sahnede beliri p inanılmaz performanslar gösteren, nefesli saz ve piyano ve klavye çalan diğer müzisyen Aron ile muhteşemdi.

Dedi ki, biliyorum, milletiniz bir zor zaman geçiriyor, böyle zamanlar olur, hadi biz müziğin birleştirici sevgisi ile bir olalım ve sevgimizi tüm memlekete yayalım. Tertemiz sesi ile bizi büyüledi, Geçmişi getirdi, yenileri söyledi. Muhteşemdi. düşündüm, 1975 te arabada oturup, Supertramp'ı dinlerken, 30 küsur yıl sonra, sevgili ile dinlemeye gideceğim hiç aklıma gelir miydi?.... Aslında Roger'de böyle hissediyormuş, dediki "benim için, bir hayalin gerçekleşmesi bu her zaman İstanbul'a gitsem derdim, bu benim ilk gelişim, ama o sıcak havayı hemen hissettim" Ne büyük keyif aldım, bin kere sağol sevgili sağol varol hiç eksik olma, hep ol.

Konserde resimler de çektim yakında koyarım.

Çok keyif aldım. Çok. ÇOOOOK.